تأثیر پیشگیرانه و درمانی سیر بر سطح آلبومین سرم و بهبود نفروپاتی دیابتی در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: نفروپاتی دیابتی یکی از رایج‌ترین آسیب‌های پیشرونده کلیوی ناشی از دیابت در کشورهای در حال توسعه می‌باشد. از جمله خصوصیات برجسته این بیماری دفع پروتئین در ادرار به طور مزمن و ‌کاهش میزان آلبومین سرم می‌باشند. هدف: در مطالعه حاضر ما قصد داریم که اثر پیشگیرانه آب سیر روی کاهش آسیب‌های ناشی از نفروپاتی در موش‌های صحرایی دیابتی شده با STZ (Streptozotocin) را اثبات کنیم. روش بررسی: چهل سر موش صحرایی نر (20 ± 250) به 5 گروه تقسیم شدند که شامل: 1- گروه نرمال (N) 2- گروه نرمال + سیر (N+G) 3- گروه دیابتی (D) 4- گروه دیابتی + سیرقبل (D+Gb) (دریافت سیر به مدت سه هفته قبل از تزریق STZ) 5- گروه دیابتی + سیر بعد (D+Ga) (دریافت سیر بعد از تزریق STZ). آب سیر با دوز 1 میلی‌لیتر به ازای هر صد گرم وزن بدن توسط گاواژ به موش‌های صحرایی خورانده شد. نتایج: موش‌های دیابتی افزایش موثری در میزان گلوکز سرم، حجم ادرار، نسبت ادراری Alb: Cr (Albumin: Creatinine)، میزان دفع آلبومین و کاهش آلبومین سرمی نشان دادند. سیر به طور قابل توجهی موجب کاهش میزان دفع آلبومین از طریق ادرار شد. همچنین گروهی که قبل از تزریق STZ سیر دریافت نمود بهبودی بیشتری را نسبت به گروه دریافت‌کننده‌ی سیر پس از تزریق STZ از خود نشان داد. ‌نتیجه‌گیری: در این مطالعه ما برای اولین بار نشان دادیم که مصرف آب سیر دارای اثرات‌ پیشگیرانه روی نفروپاتی دیابتی می‌باشد.